ΤΟ ΜΙΚΡΟ ΛΥΚΑΚΙ ΖΗΛΕΥΕΙ

ΤΟ ΜΙΚΡΟ ΛΥΚΑΚΙ ΖΗΛΕΥΕΙ

Όλοι οι κάτοικοι του δάσους θα συναντηθούν, για να δείξουν τα παιδιά τους στους γείτονες, και να θαυμάσουν ο ένας τα παιδιά του άλλου. Η μαμά λύκαινα και ο μπαμπάς λύκος, δεν έπαιρναν μέρος σε αυτή την συνάντηση, επειδή από ώρα σε ώρα, περίμεναν το καινούριο τους παιδάκι. Στο παιδάκι τους, το μικρό λυκακι δεν είχαν πει κουβέντα, για το αδερφάκι που όπου να είναι θα έρχονταν. Ήθελαν να του κάνουν έκπληξη. Έτσι ο μικρός έπαιζε με τα αλλά μικρά ζωάκια στο δάσος χαρούμενος και τρισευτυχισμένος. Κάποια στιγμή ακούει τον πατέρα του να τον φωνάζει.

- μικρέ μου, έλα να δεις! Έλα να δεις, ήρθε ο πελαργός και έφερε την έκπληξη που σου λέγαμε.

- που είναι η έκπληξη μπαμπά μου, είπε το λυκακι με ανυπομονησία.

- πήγαινε στο δωμάτιο και θα δεις την έκπληξη στην αγκαλιά της μαμάς σου.

Ο μικρός έτρεξε, και μόλις είδε το μωρό στην αγκαλιά της μαμάς του τα μάτια του σκοτείνιασαν. Η ζήλεια τρύπωσε στην καρδούλα του.

- αυτή είναι η έκπληξη; Είπε, τι άσχημο που είναι! Καθόλου δεν μου αρέσει! Και λέγοντας αυτά έτρεξε στο δωμάτιο του και τρύπωσε κάτω από τα σκεπάσματα του.

- ζηλεύει, είπε η μαμά του, θα του περάσει σιγά, σιγά.

Στο μυαλό όμως του μικρού, τριγύριζε η σκέψη να βρει τρόπο να ξεφορτωθεί το αδερφάκι του.

- α! Να μια καλή ιδέα, θα ψάξω να βρω μια οικογένεια που δεν έχει παιδάκια, και θα το πάω εκεί.

Έτσι μια μέρα που έλειπαν οι γονείς του, πήρε το μικρό αγκαλιά, και προχώρησε στο δάσος μέχρι που έφτασε σε ένα μεγάλο δέντρο, και άφησε το αδερφάκι του, που κοιμόταν του καλού καιρού.

- ευτυχώς που δεν κλαίει, είπε το λυκακι.

Εκεί ήταν το σπιτάκι της κουκουβάγιας που δεν είχε παιδιά, και ο μικρός το ήξερε αυτό. Αφού άφησε τον αδερφό του πήρε το δρόμο για το σπιτι του. Προχώρησε λίγο και ξαφνικά κοντοστάθηκε.

« αν του συμβεί κάτι κακό, τι θα πει στην μαμά, τι θα πει στον μπαμπά;»

Το λυκακι χωρίς δεύτερη σκέψη γύρισε αμέσως πίσω, στο σπιτάκι της κουκουβάγιας. Εκεί ο σύζυγος της κουκουβάγιας κρατούσε στην αγκαλιά του το μωρό λυκακι που έκλαιγε ασταμάτητα.

- ευτυχώς ήρθες, δεν μπορώ να το ησυχάσω είπε.

- αδελφούλη μου! Είπε και το πήρε στην αγκαλιά του, δεν θα σε εγκαταλείψω πότε ξανά!

Το μωρό μόλις βρέθηκε στην αγκαλιά του αδερφούλι του, έσκασε ένα χαμόγελο, και κοιμήθηκε ήσυχο, και ευτυχισμένο.